De bezienswaardigheden van Belgie

winteravonden bokrijk

Als het om België gaat, denk ik eerst aan de weelderige lichamen van Rubens nimfen en saters, of de ongelooflijke overvloed aan visgroentewinkels. Groot schilderij van Vlaanderen uit de 17e eeuw Eeuwenlang heeft het mensen over de hele wereld aangetrokken met zijn opgewektheid, oprechte bewondering voor de mens, de gaven van de natuur en het vermogen om het dagelijks leven tot de rang van vakantie te verheffen.

Vrijwel alle stijlen uit het arsenaal van West-Europese architectuur zijn vertegenwoordigd in de architectuur van België. Toch behoudt de architectonische uitstraling van dit land zijn unieke originaliteit.

De beeldhouwkunst in België ontwikkelde zich op een gemeenschappelijke manier met architectuur. Ze versierde niet alleen de gevels van gebouwen rijkelijk, maar was ook op verschillende manieren vertegenwoordigd in hun interieurs. Maar de sculptuur van België gaf de wereldkunst niet zulke grote figuren als Rubens of Van Eyck.

Koninklijk Belgisch Museum voor Schone Kunsten

Een van de belangrijkste museumcomplexen van België is gelegen nabij het Koninklijk Plein. Het brengt twee van de rijkste musea samen, met collecties van de 14e eeuw tot heden – het Museum voor Oude Kunst (het Musée d’Art Ancien) en het Museum voor Moderne Kunst (Musée d’Art Moderne), geopend in 1984. Museum voor Oude Kunst (ook bekend als het Museum Fine Arts) is beroemd om zijn collectie oude meesters, met werken van Rubens, Bouts en Memling, kleine collecties van Bruegel de Oude en de Jongere. De passage brengt je naar het Museum voor Moderne Kunst, met zijn prachtige collectie Belgische surrealisten. René Magritte is de trots van het museum, al is het werk van Paul Delvaux ook best interessant. Ook te zien zijn werken van Picasso, Chagall en Henry Moore.

Grotto De Han Cave

België zit vol met tientallen kastelen die zijn gebouwd voor verschillende leiders en royalty’s die deze hoek van de wereld in hun huis hebben veranderd, waar enorme elegant ingerichte kamers op hen wachten, klaar om de grandeur en delicate smaak van hun eigenaar te benadrukken. Het kasteel, waar we het nu over hebben, veel ouder en veel majestueuzer, is het kasteel Grotto de Han, diep verborgen in de erwten in de Lesse-vallei. De grot is ontstaan ​​tijdens het Paleozoïcum, 360 miljoen jaar geleden, als gevolg van watererosie, toen de rivier de Lesse zich een weg baant door de kalkstenen rotsen. Aangezien er oude schelpen en fossielen in de grot te vinden zijn, is het veilig om aan te nemen dat het grondgebied van België ooit onder water stond. De grot werd pas in 1771 ontdekt tijdens een expeditie. Expeditieleider Feller verkende slechts een klein deel van de grot vanaf de plaats waardoor de expeditieleden binnenkwamen (nu is er een uitgang). In 1860 was de grot grondiger bestudeerd en werden er excursies bij fakkellicht begonnen. Begin 1900 werd er elektriciteit geleverd aan de grot en werd er een spoorlijn aangelegd tussen het centrum van de stad en de ingang van de grot. Dit alles leidde ertoe dat het aantal mensen dat de grot wil bezoeken in een jaar tijd met 6000 mensen is gegroeid. Toenemende aandacht voor de grot leidde tot verdere verkenning en mijlen van nieuwe ondergrondse galerijen werden ontdekt, een zaal die doet denken aan een kerkzaal. Dit alles leidde ertoe dat de grot een natuurlijk kasteel werd genoemd. In 1991, 200 jaar na de opening, waren er meer dan 350.000 bezoekers. Velen geloven dat Grotto de Han nog niet al zijn geheimen heeft onthuld. Een van de grotten van de grot is zo groot dat er volgens kenners meer dan 200 huizen in kunnen.

Vlaamse kloostergemeenschappen (begijnhoven)

De hardlopers waren vrouwen die hun leven aan God opdroegen zonder de wereld te verlaten. In de 13e eeuw stichtten ze begijnhoven, gated communities om in spirituele en materiële behoeften te voorzien. Vlaamse begijnhoven zijn architecturale ensembles die bestaan ​​uit gebouwen, kerken, bijgebouwen en groene parken met een stedelijke of landelijke indeling, gebouwd in een stijl vergelijkbaar met de Vlaamse regio. Het is een charmante herinnering aan de traditie van de begijnen die zich tijdens de middeleeuwen in Noordwest-Europa ontwikkelden.

Vier hydraulische scheepsliften op het Central Canal en hun omgeving

Vier hydraulische liften op een kort stuk van het Central Canal zijn uitstekende industriële monumenten. Samen met het kanaal zelf en zijn structuren vormen ze een goed bewaard gebleven voorbeeld van het industriële landschap van de late 19e eeuw. Van de acht hydraulische liften die eind 19e en begin 20e eeuw zijn gebouwd, zijn de enige in de wereld die nog in gebruik zijn deze vier Central Canal-liften.

Belforten-Belfroy steden van België en Frankrijk

Aanvankelijk dienden de baffrois als wachttorens, waar de alarmbel hing. Zo’n toren was een symbool van de vrijheid van de stad. Geleidelijk begonnen de gebouwen van de torens de vergaderzaal van de gemeenteraad te huisvesten, een plaats voor het opslaan van de schatkist, documenten, drukkerijen en winkelpanden. Omdat er voor dit alles niet genoeg ruimte was in de torens, werd aan de voet van de beffroy een speciaal gebouw toegevoegd. Zo veranderde de buffoy geleidelijk in een stadhuis.

Neolithische steengroeven in het Spienne-gebied

Spienne, fr. Spiennes is een Waals dorp in de gemeente Mons, België. Het dorp staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO vanwege de neolithische steengroeve waar vuursteen werd gewonnen. Volgens het UNESCO-register is het “de grootste en vroegste opeenstapeling van oude mijnen in Europa” en verdient het vermelding omdat het het hoge niveau van technologische ontwikkeling op dat moment weerspiegelt.

Notre Dame kathedraal in Doornik

Doornik wordt beschouwd als de oudste stad van België, omdat het vaak werd genoemd door Romeinse auteurs. Vanaf de 5e eeuw werd het een van de centra van de Salische Franken en de hoofdstad van een aantal koningen van de Merovingische dynastie; OK. 466 de krachtigste van hen, Clovis werd hier geboren. Het graf van zijn vader Childeric werd in 1653 per ongeluk ontdekt in een van de kerken. Sinds het begin van de 6e eeuw is Doornik de zetel van de bisschop. De belangrijkste attractie van de stad is de Notre Dame kathedraal – een symmetrische basiliek uit de 11e-12e eeuw met vijf enorme torens van 83 meter, gotische koren, kapellen met de relikwieën van plaatselijk vereerde heiligen (voornamelijk uit de 13e eeuw), evenals verschillende schilderijen van Rubens. In 2000 werd dit markante voorbeeld van romaanse architectuur opgenomen in de lijst van werelderfgoederen.

Uitgeverij Plantin-Morentus en museumcomplex van de drukkerij

Het Plantijnenhuis, werkplaats en museum is een drukkerij en uitgeverij uit de renaissance- en barokperiode. Gelegen in Antwerpen, een van de drie belangrijkste steden van de vroege Europese drukkerij naast Parijs en Venetië, wordt het geassocieerd met de geschiedenis van de uitvinding en verspreiding van de boekdrukkunst. Zijn naam wordt geassocieerd met de grootste uitgeverij uit de tweede helft van de 16e eeuw, Christoffel Plantijn (1520-1589). Het monument is van uitzonderlijke architectonische waarde. Het bevat een uitgebreid verslag van het leven en werk van de meest productieve drukkerij van Europa aan het einde van de 16e eeuw. Het gebouw van het bedrijf, dat tot 1867 in bedrijf was, bevat een grote collectie oude drukkerijen, een uitgebreide bibliotheek, onschatbare archieven en kunstwerken, waaronder werken van Rubens.

Stoclet House

Het Brusselse herenhuis van de bankier Adolphe Stoclet (1871-1949), voor hem gebouwd in 1905-1911. ontworpen door een van de meest radicale vertegenwoordigers van de Weense afscheiding, J. Hofmann. Hij ging de geschiedenis van de Europese architectuur binnen als een soort keerpunt tussen art nouveau en modernisme. In omstandigheden van volledige creatieve vrijheid – de klant beperkte de architect niet in ideeën en middelen – benaderde Hoffman de creatie van een “totaal kunstwerk” (Gesamtkunstwerk). Ook de tuin rondom het landhuis werd aangelegd en ingericht volgens het project van Hoffmann. Tot op de dag van vandaag is het gebouw versierd met werken van de medewerkers van de Weense Workshops – Klimt, Moser en Metzner. Cocteau, Diaghilev en Stravinsky hebben het huis bezocht, waarvan het interieur de originele decoratie en meubels heeft behouden. Het is eigendom van de afstammelingen van Stoclet en is gesloten voor toeristen. Tot 2002 woonde de schoondochter van Adolphe Stoclet er. In 2009 werd het Stoclet-huis opgenomen in de lijst van UNESCO-werelderfgoederen.